ฟักเขียว
|
|
| ฟัก ฟักขาว ฟักจีน แฟง ฟักขี้หมู ฟักจิง มะฟักขม มะฟักหม่น มะฟักหม่น มะฟักหม่นขม มะฟักหอม ขี้พร้า ดีหมือ ลุ่เค้ล่า (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ตังกวย (จีน) | |
|
| ต้น ไม้เถาเลื้อยที่มีลำต้นแข็งแรง เลื้อยไปตามพื้นหรือค้าง แตกกิ่งก้านสาขามากมาย ลำต้นมีสีเขียวและมีขนค่อนข้างแข็งขึ้นปกคลุมอยู่ทั่วต้น ขนมีสีเหลืองอมเทา
ใบ ใบเดี่ยวเรียงสลับกันไปตามข้อต้น ใบกว้างและยาวเท่าๆ กันประมาณ 5-15 ซม. ลักษณะของใบคล้ายกับฝ่ามือ ขอบใบแยกออกเป็น 5-7 แฉก ปลายแฉกแหลมโคนใบเว้าเข้าหาก้านใบ ผิวใบมีขนปกคลุมทั้งสองข้างมีสีเขียว ก้านใบยาวประมาณ 10 ซม.
ดอก ดอกเดี่ยวออกตามข้อต้น ดอกตัวผู้และเมียอยู่กันคนละดอก แต่อยู่ในต้นเดียวกัน ดอกตัวผู้เป็นหลอดยาว 5-10 ซม. และตรงปลายดอกแยกออกเป็น 5 กลีบ มีกลีบเลี้ยง 5 กลีบ ส่วนดอกตัวเมียนั้นก้านดอกสั้นกว่า ส่วนปลายแยกออกเป็น 3 แฉก มีรังไข่อยู่ภายในดอก ดอกมีสีเหลือง
ผล รูปกลมยาวเปลือกสีเขียวและเนื้อในผลสีขาว ผลกว้างประมาณ 20-30 ซม. ยาว 30-60 ซม. เมล็ดอยู่ภายในผลมีสีขาวหรือสีขาวออกเหลือง
| |
|
|
คาร์โบไฮเดรต เส้นใย แคลเซียม ฟอสฟอรัส เหล็ก วิตามินบี1 วิตามินบี2 ไนอาซิน วิตามินซี
|
ใบ แก้ฟกช้ำ แก้พิษผึ้งต่อย แก้บาดแผล ผล ขับปัสสาวะ แก้ไอ แก้ธาตุพิการ แก้โลหิตเป็นพิษ เมล็ด ใช้ลดไข้ แก้ริดสีดวงทวาร แก้ทางเดินปัสสาวะ แก้ไตอักเสบ บำรุงผิว ราก ต้มดื่มแก้ไข้ แก้กระหายน้ำ ถอนพิษ | |
|
| ฤดูหนาว | |
|
|
|
|
พลังจิตพิชิตภัยพิบัติ. ฟักเขียว. ค้นวันที่ 20 กรกฎาคม 2550 จาก www.palungjitrescuedisaster.com/wiki/index.php/ฟักเขียว | |
|