|
|
โป๊ยกั๊ก
|
|
| ดอกโป้ยกั๊ก, ดอกจันทน์แปดกลีบ (วุฒิ วุฒิธรรมเวช, 2540, 278) | |
|
| เป็นไม้ยืนต้นทรงพุ่มขนาดเล็ก ใบเดี่ยวรูปไข่กลับ ปลายแหลม ดอกเดี่ยวสีขาว ผลเป็นรูปดาว 8 แฉก เก็บผลเมื่อแก่จัด มีถิ่นกำเนิดทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ของจีน และตังเกี๋ยในเวียดนาม มีอายุถึง 80-100 ปี ใช้ผลทำเครื่องเทศและยา (วุฒิ วุฒิธรรมเวช, 2540, 278) | |
|
|
ไม่มีข้อมูลสารอาหาร
ชาวล้านนา ใช้โป๊ยกั๊กเป็นส่วนผสมของเครื่องปรุงลาบ ที่เรีกว่า พริกลาบ หรือ น้ำพริกลาบ และยำต่างๆ เช่น ยำจิ๊นไก่ ยำห็ดฟาง ยำกบ (ประธาน นันไชยศิลป์, 2550, สัมภาษณ์) |
รสหอมเผ็ด ขับลม ขับเสมหะ บำรุงธาตุ แก้ธาตุพิการอาหารไม่ย่อย แก้ลมกองหยาบ (วุฒิ วุฒิธรรมเวช, 2540, 278)
| |
|
|
|
|
|
|
ประธาน นันไชยศิลป์. (2550). สัมภาษณ์. 3 กรกฎาคม. วุฒิ วุฒิธรรมเวช. (2540). สารานุกรมสมุนไพร: รวมหลักเภสัชกรรมไทย. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์. | |
|
|
|
|
|