|
 |
ปีบ
|
|
|
 | ก้องกลางดง, กาดสะลอง กาซะลอง (ภาคเหนือ) ปีบ (ภาคกลาง) เต็กตองโพ่ (กะเหรี่ยง) (วุฒิ วุฒิธรรมเวช, 2540, 276)
|
|
| |
 | ต้น เป็นไม้ยืนต้นความสูง 5-25 เมตร ลักษณะของลำต้นผิวเปลือกมีสีเทา พื้นผิวเปลือกขรุขระ บริเวณ กิ่งก้านมีจุดเป็นช่องอากาศ
ใบ ลักษณะของใบเป็นแผงแบบขนนก แผงหนึ่งมีประมาณ 7-9 ใบ ลักษณะของใบเป็นรูปหอก โคนใบมน ส่วนปลายใบแหลม ริมขอบใบมีรอยหยัก ใต้ท้องใบจะเห็นเส้นกลางใบและต่อมขนได้ชัด ขนาดของใบกว้างประมาณ 0.5-1.2 นิ้ว ยาวประมาณ 1-2.5 นิ้ว
ดอก ดอกออกเป็นช่อตั้งตรง มีขนาดยาวประมาณ 4-16 นิ้ว ลักษณะของดอกมีกลีบรองกลีบดอก ยาวประมาณ 2-4 มม. ส่วนที่เป็นฐานกลีบจะเชื่อมกัน ปลายกลีบแยกออกเป็นแฉก 5 แฉก กลีบดอกจะเชื่อมติดกันเป็นท่อ ยาวประมาณ 2-3 นิ้ว กว้างประมาณ 2 มม. ปลายกลีบแยกออกเป็น 5 กลีบ ในขนาดที่ไม่เท่ากัน ตรงกลางดอกก็จะมีเกสรตัวผู้และตัวเมียติดอยู่ด้านในใกล้ปากท่อ
ผล ผลเป็นฝักขนาดยาวประมาณ 12-14 นิ้ว กว้าง 0.5-1 นิ้ว ผลที่แก่เต็มที่ก็จะแตกหรืออ้าออกข้างในก็มีเมล็ดเป็นจำนวนมาก (กรมส่งเสริมการเกษตร, 2550)
|
|
| |
 |
ดอก รสหวานขมหอม สูบแก้ริดสีดวงจมูก บำรุงน้ำดี บำรุงโลหิตบำรุงกำลัง แก้ลม
ราก รสเฝื่อน บำรุงปอด แก้วัณโรค แก้ปวดพิการ แก้ไอ แก้เหนื่อยหอบ (วุฒิ วุฒิธรรมเวช, 2540, 276)
|
|
| |
 | ฤดูฝน |
|
| |
|
|
| |
 |
กรมส่งเสริมการเกษตร. (2550). ผักพื้นบ้าน. ค้นวันที่ 10 มิถุนายน 2550 จากhttp://singburi.doae.go.th/acri วุฒิ วุฒิธรรมเวช. (2540). สารานุกรมสมุนไพร: รวมหลักเภสัชกรรมไทย. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์. |
|
| |
|
|
 |
|
