|
 |
ตาล
|
|
|
 | ตาลโตนด ตาลใหญ่ ตาลนา ทะเนาด์ (เขมร) โหนด (ใต้) (กัญจนา ดีวิเศษ และคณะ, 2548, หน้า 69) |
|
| |
 | ต้น เป็นไม้ยืนต้น สูงประมาณ 30 เมตร ต้นกลมเรียว ไม่แตกกิ่งก้านสาขา เปลือกเป็นเสี้ยนแข็ง
ใบ ใบเดี่ยว เรียงสลับ หนาแน่นบริเวณเรือนยอด รูปพัด แต่ละแฉกคล้ายดาบ กว้าง 6-8 เซนติเมตร ยาวได้ถึง 140 เซนติเมตร ปลายแยกเป็น 2 แฉก แผ่นใบมีเกล็ดเล็กๆ ทั้งสองด้าน ก้านใบเป็นกาบหนาแข็ง ขอบเป็นหนามแบน คม สีดำ
ดอก เป็นดอกช่อแตกแขนง ขนาดใหญ่ ดอกย่อยแยกเพศ อยู่คนละต้น ดอกตัวผู้เป็นช่อทรง กระบอกยาวเป็นงวง สีเขียวเมื่อแก่สีน้ำตาล ดอกตัวเมียเป็นช่อเรียกว่าจั่นในน้ำตาล
ผล ผลทรงกลม ติดเป็นทะลาย เมื่อสุกก้นมีสีดำหัวสีเหลือง กลิ่นหอม (กัญจนา ดีวิเศษ และคณะ, 2548, หน้า 69)
|
|
| |
 |
ไม่มีข้อมูล
ข้อมูลทางอาหาร ดอกอ่อน หรือ ปลีตาล ชาวล้านนานิยมนำมาแกง เรียกว่า แกงปลีตาล และนำผลสุกมาคั้นเอาเนื้อสีเหลือง มาทำขนมตาล
|
ราก ต้มน้ำดื่ม แก้ร้อนในกระหายน้ำ แก้ไข้ แก้ทอนซิลอักเสบ แก้ซางเด็ก ชูกำลัง ขับพยาธิ
ใบ แก้อาการกระสับกระส่าย หลังคลอด คั่วให้เหลืองแล้วบดเป็นผง ใช้สูบหรือเป่า ลดความดันโลหิต
งวง ต้มน้ำดื่ม แก้พิษตานซาง ขับพยาธิ ทำให้สดชื่น
กาบ หรือก้านใบสด อังไฟ แล้วบีบเอาแต่น้ำแก้ท้องร่วง ท้องเสีย อมแก้ปากเปื่อย (กัญจนา ดีวิเศษ และคณะ, 2548, หน้า 69)
|
|
| |
 | ตลอดทั้งปี (กัญจนา ดีวิเศษ และคณะ, 2548, หน้า 69)
|
|
| |
|
|
| |
 |
กัญจนา ดีวิเศษ และคณะ, ผู้รวบรวม. (2548). ผักพื้นบ้านภาคเหนือ. กัญจนา ดีวิเศษ บรรณาธิการ. นนทบุรี: โครงการพัฒนาตำรา สถาบันการแพทย์แผนไทย. |
|
| |
|
|
 |
|
