สะแล


 
            แกแล ข่อยย่าน ชะแล สาแล (กัญจนา ดีวิเศษ และคณะ, 2548, หน้า 219)
 
            ต้น เป็นไม้พุ่มเลื้อย เปลือกลำต้นสีขาว ค่อนข้างเรียบ มีตุ่มสีน้ำตาลเล็กๆ กระจายทั่วไป ใบ เป็นใบเดี่ยวเรียบสลับรูปหัวใจ โคนใบเว้าเล็กน้อย ปลายใบค่อนข้างแหลม ขอบใบจัก แผ่นใบสากมือไม่เรียบ สีเขียวอ่อน ดอก ออกเป็นกลุ่มตามซอกใบ ช่อดอกกลมสีเขียว มีดอกเพศผู้และดอกเพศเมีย แยกคนละต้น โดยดอกเพศผู้เป็นช่อดอกยาวกว่าดอกเพศเมีย ผล ทรงกลมสีเขียว ขนาด 0.5-0.7 เซนติเมตร มีก้านเกสรตัวเมียติดอยู่ 2-4 อัน ก้านผลสั้น (กัญจนา ดีวิเศษ และคณะ, 2548, หน้า 219)
 
        
            เส้นใย แคลเซียม ฟอสฟอรัส เหล็ก วิตามินซี วิตามินบี 1 วิตามินบี 2 (ผักพื้นบ้าน อาหารพื้นเมือง, 2550, หน้า 78)
        
ไม่มีข้อมูล

 
            ฤดูหนาว (กัญจนา ดีวิเศษ และคณะ, 2548, หน้า 219)
 
 
            

กัญจนา ดีวิเศษ และคณะ, ผู้รวบรวม. (2548). ผักพื้นบ้านภาคเหนือ. กัญจนา ดีวิเศษ บรรณาธิการ. นนทบุรี: โครงการพัฒนาตำรา สถาบันการแพทย์แผนไทย.