|
![](images/FoodPage_10.jpg) |
มันสำปะหลัง
|
|
![](images/another_name.jpg) | มันต้น มันไม้ (ภาคใต้) มันสำโรง มันหิ่ง (พังงา) อุบีกายู (มาเลย์-ใต้) ต้างน้อย ต้างบ้าน (ภาคเหนือ) มัน 5 นาที (ภาคกลาง) (กัญจนา ดีวิเศษ และคณะ, 2542, 189) | |
|
![](images/characteristic.jpg) | ต้น เป็นไม้ยืนต้น ขนาดเล็ก มีหัวใต้ดิน ลำต้นตรงมีตาตามรอยก้านที่ร่วงไป
ใบ ใบเดี่ยวทรงกลมหยักเว้าลึกรูปนิ้วมือ ก้านใบยาวสีเขียวอมขาวหรือสีแดง
ดอก ดอกเป็นช่อ (กัญจนา ดีวิเศษ และคณะ, 2542, 189)
| |
|
![](images/useful.jpg) |
![](images/benefit_eat.jpg)
ไม่มีข้อมูล
ข้อมูลทางอาหาร หัวมันสำปะหลังชาวล้านนานำมาทำเป็นขนม เรียกว่า ขนมมันต้าง และใบอ่อน นำมาลวกจิ้มน้ำพริก
|
![](images/benefit_medicine.jpg)
ใบ รสมันหวานเล็กน้อย ใบอ่อนต้มให้สุกแก้โรคขาดวิตามินบีหนึ่ง (กัญจนา ดีวิเศษ และคณะ, 2542, 189) | |
|
![](images/season.jpg) | ทุกฤดู | |
|
|
|
![](images/title_reference.jpg) |
อรุณี วิเศษสุข และคณะ, ผู้รวบรวม. (2542). ผักพื้นบ้านภาคใต้. บรรณาธิการ กัญจนา ดีวิเศษ. นนทบุรี: โครงการพัฒนาตำรา สถาบันการแพทย์แผนไทย มูลนิธิการแพทย์แผนไทยพัฒนา
| |
|
|
|
![](images/FoodPage_10_2.jpg) |
|