การรดน้ำตีนเสา และการผุยลูกส้มของหวาน |
|
เมื่อเสร็จพิธีถวายไทยทานแก่พระสงฆ์เรียบร้อยแล้ว เจ้าบ้านจะนิมนต์พระสงฆ์ปะพรมน้ำพระพุทธมนต์บริเวณโดยรอบๆ บ้าน และผู้ที่อยู่อาศัย เพื่อความเป็นศิริมงคล โดยทั่วไป พิธีขึ้นเรือนใหม่ในปัจจุบันมักจะสิ้นสุดลงเพียงเท่านี้ แต่ในอดีตยังมีพิธีกรรมที่ต่อเนื่องกันไปอีกสองพิธี คือ การรดน้ำตีนเสา และการผุยลูกส้มของหวาน |
พิธีรดน้ำตีนเสานี้ เจ้าของเรือนจะต้องนำน้ำที่ได้จากบ่อน้ำของวัดที่มีชื่อเป็นมงคล เช่น วัดศรีบุญเรือง วัดดอนชัย วัดต้นโชค วัดเดชดำรงค์ เป็นต้น จำนวนทั้งสิ้น ๗ วัด โดยอาจนำน้ำดังกล่าวมาเข้าร่วมพิธีสืบชะตาด้วย หรือไม่นำเข้าร่วมพิธีก็ได้ เพราะถือว่าเป็นน้ำที่มีความศักดิ์สิทธิ์อยู่แล้ว เมื่อเสร็จสิ้นพิธีสงฆ์แล้ว ผู้เฒ่าผู้แก่จะช่วยกัน นำน้ำไปรดตามโคนเสาที่ “สล่า” ได้กำหนดไว้ การรดน้ำจะเริ่มรดที่เสามงคล ต่อด้วยเสานางและเสาต้นอื่นๆตามมา และขณะที่รดน้ำนั้น ก็จะกล่าวด้วยถ้อยคำที่เป็นศิริมงคลทั้งสิ้น |
|
หลังจากนั้น จึงมีการผุยลูกส้มของหวาน คือ การโยนขนม และผลไม้ไปตามบริเวณบนเรือน ให้ผู้ร่วมงานได้แย่งชิงกัน เพื่อเอาเคล็ดที่ว่า “อยู่ดีกินหวาน” จากนั้นจึงเป็นพิธีผูกข้อมือเจ้าเรือนและสมาชิกในครอบครัว โดยผู้เฒ่าผู้แก่ถือว่า เป็นการอวยชัยให้พรเพื่อขวัญและกำลังใจให้เจ้าเรือนมุมานะในการสร้างฐานะต่อไป
|
|
|
|
|