ระษีต๋าไฟ

บทประพันธ์ค่าวเรื่อง “ฤะษีต๋าไฟ” กล่าวถึงนักบวชลัทธิหนึ่งที่มีอภิญาญาณ (อิทธิฤทธิ์) โดยฤาษีผู้นี้สามารถใช้สายตาเผาทุกสิ่งได้ตามที่ต้องการ ต่อมามีผู้หญิงคนหนึ่งอาสาจะปราบฤาษีตาไฟผู้นี้ โดยออกอุบายเอาผ้าชุบน้ำพันรอบกายไว้ ฤาษีใช้ไฟจากตาเผาร่างของนาง แต่ปรากฏว่าไฟไม่สามารถทำอะไรได้ ด้วยความสงสัยฤาษีจึงเปิดผ้าออกดูก็เห็นร่างเปลือยเปล่าของนาง ฤาษีเห็นจึงเกิดใจอกุศลทำให้คาถาอาคมเสื่อมลง