ทศพิธราชธรรม 10

บทประพันธ์ค่าวเรื่อง “ทศพิธราชธรรม ๑๐” กล่าวถึงทศพิธราชธรรม ธรรม ๑๐ ข้อของพระราชาผู้ปกครองบ้านเมืองมีดังนี้ ข้อ ๑ ทาน หมายถึง พระราชทานพัสดุสิ่งของ หรือปัจจัยที่จำเป็นในการดำรงชีวิต แก่ผู้สมควรได้รับ ข้อ ๒ ศีล หมายถึง การทรงศีล หรือการที่ทรงตั้งสังวรรักษาพระอาการ กาย วาจา ให้สะอาดปราศจากโทษอันควรครหา ข้อ ๓ บริจาค หมายถึง การพระองค์พระราชบริจาคไทยธรรม หรือสิ่งของที่พระราชทานให้เป็นประโยชน์แก่ประชาชน ข้อ ๔ อาชวะ หมายถึง อันประกอบด้วยความซื่อตรง ดำรงในสัตย์สุจริต ข้อ ๕ มัททวะ หมายถึง ความอ่อนโยน ทรงมีพระราชอัฌชาสัยอ่อนโยน ข้อ ๖ ตบะ หมายถึง ความเพียร ทรงสมาทานกุศลวัตร ด้วยการเอาพระราชหฤทัยใส่ ข้อ ๗ อักโกธะ หมายถึง ความไม่โกรธ ทรงมีพระกริยาที่ไม่โกรธโดยวิสัย มิใช่เหตุที่ควรโกรธ ข้อ ๘ อวิหิงสา หมายถึง ความไม่เบียดบียน ด้วยทรงมีพระราชอัฌชาสัยกอปรด้วยพระราชกรุณา ข้อ ๙ ขันติ หมายถึง ความอดทน ทรงมีพระราชหฤทัยดำรงมั่นในขันติ มีความอดทนต่อสิ่งที่ควรอดทน ข้อ๑๐. อวิโรธนะ หมายถึง ความเที่ยงธรรม ทรงรักษาความยุติธรรมไม่ให้แปรผันจากสิ่งที่ตรง