คติสอนใจ๋ ต๋ากับตี๋น

บทประพันธ์ค่าวเรื่อง “ค่าวคติสอนใจ๋ ต๋ากั๊บตี๋น” กล่าวถึงอวัยวะของร่างกาย 2 ส่วน ได้แก่ ตา และเท้า ทั้งสองต่างโอ้อวดถึงความสำคัญของตัวเอง ฝ่ายเท้าบอกว่าตนสำคัญมากกว่าตา เนื่องจากเป็นผู้นำร่างกายไปได้ทุกหนทุกแห่ง ฝ่ายตาก็บอกว่าตนเองมีความสำคัญมากกว่าเท้า เพราะหากไม่มีตาแล้ว เท้าจะเดินไปไหนก็ไม่เห็นทาง เมื่อทั้งสองฝ่ายโต้เถียงและไม่ยอมกันฝ่ายเท้าจึงโมโหวิ่งออกไปด้วยความโกรธ ส่วนตาก็โกรธเท้าจึงหลับตาขณะที่เท้าวิ่งไป เมื่อเท้าวิ่งด้วยความเร็วและตาก็หลับตาทำให้มองไม่เห็นทางและตกหน้าผาไปในที่สุด ค่าวสำนวนนี้สอนให้รู้ว่า คนเราควรสามัคคีกันไว้ ไม่แตกแยก อวดดี เพราะจะนำมาซึ่งความเสียหายได้