จิ๊นแห้ง หมายถึง เนื้อแห้ง หรือเนื้อย่าง นิยมใช้เนื้อวัว รับประทานกับข้าวเหนียว และน้ำพริกตาแดง โดยการทุบให้เนื้อพอแตก แล้วนำมาทอด หรือนำไปปรุงอาหารได้ เช่น ยำจิ๊นแห้ง ตำจิ๊นแห้ง (ผ่องศรี กมล, สัมภาษณ์, 22 มิถุนายน 2550; ศรีวรรณ จำรัส, สัมภาษณ์ 14 มิถุนายน 2550)
วิธีการทำ
1
2
3
4
5
6
1. แล่เนื้อเอาส่วนที่เป็นพังพืดและเอ็นออก
2. แล่เนื้อเป็นแผ่นบางๆ
3. คลุกเคล้าเนื้อกับเกลือ กระเทียมสับ และน้ำเล็กน้อย ให้เข้ากัน หมักไว้ 1 คืน
4. นำเนื้อที่หมักได้ที่แล้ว มาวางเรียงกันในแผ่นไม้ไผ่สาน เตรียมสำหรับตากแดด
5. นำไปตากแดดให้เนื้อแห้งพอมาด ประมาณ 30 นาที
6. ย่างเนื้อกับไฟเตาถ่าน ใช้ไฟค่อนข้างแรง ย่างกลับไปกลับให้เนื้อพอสุก
2. แล่เนื้อเป็นแผ่นบางๆ
3. คลุกเคล้าเนื้อกับเกลือ กระเทียมสับ และน้ำเล็กน้อย ให้เข้ากัน หมักไว้ 1 คืน
4. นำเนื้อที่หมักได้ที่แล้ว มาวางเรียงกันในแผ่นไม้ไผ่สาน เตรียมสำหรับตากแดด
5. นำไปตากแดดให้เนื้อแห้งพอมาด ประมาณ 30 นาที
6. ย่างเนื้อกับไฟเตาถ่าน ใช้ไฟค่อนข้างแรง ย่างกลับไปกลับให้เนื้อพอสุก
เคล็ดลับในการปรุง/เลือกส่วนผสม |
เคล็ดลับในการปรุง ย่างเนื้อกับเตาถ่าน และย่างให้เนื้อแห้งพอหมาด เคล็ดลับในการเลือกส่วนผสม เลือกเนื้อส่วนขาหลัง เพราะเปื่อยง่าย และแล่เป็นแผ่นสวยงาม |
รายการอ้างอิง |