|
|
มันสำปะหลัง
|
|
| มันต้น มันไม้ (ภาคใต้) มันสำโรง มันหิ่ง (พังงา) อุบีกายู (มาเลย์-ใต้) ต้างน้อย ต้างบ้าน (ภาคเหนือ) มัน 5 นาที (ภาคกลาง) (กัญจนา ดีวิเศษ และคณะ, 2542, 189) | |
|
| ต้น เป็นไม้ยืนต้น ขนาดเล็ก มีหัวใต้ดิน ลำต้นตรงมีตาตามรอยก้านที่ร่วงไป
ใบ ใบเดี่ยวทรงกลมหยักเว้าลึกรูปนิ้วมือ ก้านใบยาวสีเขียวอมขาวหรือสีแดง
ดอก ดอกเป็นช่อ (กัญจนา ดีวิเศษ และคณะ, 2542, 189)
| |
|
|
ไม่มีข้อมูล
ข้อมูลทางอาหาร หัวมันสำปะหลังชาวล้านนานำมาทำเป็นขนม เรียกว่า ขนมมันต้าง และใบอ่อน นำมาลวกจิ้มน้ำพริก
|
ใบ รสมันหวานเล็กน้อย ใบอ่อนต้มให้สุกแก้โรคขาดวิตามินบีหนึ่ง (กัญจนา ดีวิเศษ และคณะ, 2542, 189) | |
|
| ทุกฤดู | |
|
|
|
|
อรุณี วิเศษสุข และคณะ, ผู้รวบรวม. (2542). ผักพื้นบ้านภาคใต้. บรรณาธิการ กัญจนา ดีวิเศษ. นนทบุรี: โครงการพัฒนาตำรา สถาบันการแพทย์แผนไทย มูลนิธิการแพทย์แผนไทยพัฒนา
| |
|
|
|
|
|